Handschoenen en schapenhoeden
Door: Ellie
Blijf op de hoogte en volg Ellie
06 Juni 2014 | Australië, Perth
Tijdens het auto ongeluk (wat 30 jaar geleden in mei plaats vond) heeft ze een beschadiging in de zenuwen in haar rug opgelopen (voor de verpleegkundige onder ons; een dwarslaesie vanaf de 4e thoracale lendenwervel). Ze heeft uitvalsverschijnselen in al haar ledenmaten en is daardoor volledig hulpbehoevend en rolstoelafhankelijk. Ik ben niet de eerste backpacker die ze in huis neemt. Nadat haar eigen moeder overleed en haar schoonmoeder niet meer in staat was haar zorg te bieden, begon Christine backpackers aan te nemen (we praten dan over meer dan 10 jaar geleden). Christine heeft dan ook vele verhalen over de verschillende meiden met bijkomende drama’s (alcoholisten, dieven, meiden die in de vrije dagen zwanger raakte etc.). Verhalen genoeg om een betere verhaallijn dan ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’ te schrijven.
Met haar twee dochters (34 en 36 jaar) heeft ze intiem en intensief contact. Ze komen regelmatig langs om moeders te checken. Met haar ex-man heeft Christine geen contact meer. David (de vader van Christine, 88 jaar) neemt de rol van man aan in het huis in Perth en op de boerderij (2 uur ten oosten van Perth). De boerderij van David omvangt 2800 hectare (verdeeld onder ongeveer 25 verschillende velden) waarop 5000 Merino schapen zich rond eten. Verder hoppen er nog wilde kangaroos rond en vliegen er honderden papagaaien rond het erf van David. De schapen blijven ongeveer 5 tot 6 jaar op de boerderij van David. Binnen deze 5 jaar worden de schapen gebruikt voor de merino wol en de lammetjes. Na de 5 dienstjaren worden de schapen verkocht voor het vlees.
Toen ik voor het eerst op de boerderij kwam herinnerde de boerderij me en zijn omgeving aan de boerderij van mijn ooms en tantes in Texas. Droog, dood en droog. De laatste keer dat het in West Australië fatsoenlijk geregend had was inmiddels al weer oktober 2013. Je kunt je voorstellen dat de boeren een gat in de lucht sprongen, toen het op 27 april 46 millimeter had geregend! Ook de grond was erg blij met deze overvloed aan vocht, want na een paar dagen ruilde het droge en vooral dode landschap zijn vorm in voor prachtige groene vlaktes. Vrij snel na de eerste regenval begonnen de boeren met het planten van zaden voor de volgende oogst. Wat David op zijn grond laat verbouwen is ‘oats’ en ‘canola’. Hij gebruikt dit om zijn eigen schapen te voeren en het overschot verkoopt hij aan de Aziaten.
Omdat David zelf al een aantal jaren gepensioneerd is, werkt George fulltime op zijn boerderij. George neemt me dan ook regelmatig mee op tour op de boerderij. Hij leert me feiten over schapen (zoals psychologische achtergrond, groepsdynamiek en benaderingswijzen omtrent schapen) en slap geouwehoer. Verder heeft George me geleerd hoe ik in duistere tijden kan overleven. Inderdaad, hij heeft me laten zien hoe ik een schaap moet slachten en waar het lekkerste stukje vlees/spier verstopt zit.
Op de boerderij komt mijn ware boerin naar boven. Ik hoedt middels een quadbike en twee schaaphonden, honderden schapen richting de schapenschuur, waarin ik onder andere de schapen vaccineer.
In het laatste weekend van juni wordt de volledige schapen bende geschoren. Zoals met Heusden Kermis, half Heusden leeg loopt om zich te bezatten in de kroeg, zo wordt de gehele familie opgetrommeld om mee te helpen tijdens het hoogtepunt van het jaar. En een schaap scheren staat zeker op mijn to-do list in Australië, dus ik heb al bijna slapeloze nachten door de spanning!
De technologie heeft ook het archaïsche bestaan bereikt. De tractors met dubbele vierwiel aandrijving worden volledige GPS aangestuurd. Het enigste wat een boer hoeft te doen is monitoren en ingrijpen mocht er iets fout gaan. Hij hoeft sterker nog niet eens te sturen of om te draaien. Dat wordt allemaal met satellieten aangestuurd. Dat is nog een staaltje ‘farmporn’!
Er zijn verder nog andere klusjes rond de boerderij die opgeknapt moet worden zoals het aanschuiven van zand (met een tractor) zodat de dam (waarin het regenwater wordt opvangen) hoog en groot genoeg blijft, en het repareren van hekken en poortjes. Ik draai er natuurlijk als ware boerendochter mijn hand niet voor om.
Christines huis staat in Ledge Point (1,5 uur ten noorden van Perth) direct aan de oceaan. Een heerlijk huis om te relaxen, te joggen langs het strand en dolfijnen te spotten. Verder probeer ik mijn conditie enigszins op pijl te houden met de hometrainer van David en de Giro d’Italia.
Af en toe heb ik een weekendje vrij, wat ik benut samen met andere Nederlanders (Merel, een meisje wat ik op surfkamp in september heb ontmoet, Dirk-Jan en Nynke (gezellige jongen uit Putten en meid uit Friesland). We gaan zo nu en dan eens stappen, we zijn een weekendje naar Wave Rock (een enorme blok graniet van ongeveer 110 meter lang en 15 meter hoog) geweest en gaan ’t Nederlandse voetbal team aanmoedigen tijdens de worldcup tegen Australië wel te verstaan. Samen delen we niet alleen ons trotse oranje bloed voor de voetballers maar ook onze craving naar een vette kroket (die niet op de zelfbeoordelingsschalen zijn vast te leggen)!
Zoals verder beloofd, eind juni ga ik de hort weer op. 30 juni vertrek ik met een tiendaagse tour vanaf Perth richting Broome. We stoppen onderweg op de toeristische trekpleisters, trampingtracks door de National Parks en andere hoogte punten (ondere andere het zwemmen met de whale shark!). Daarna zal ik middels een 26 uur durende busreis mezelf verplaatsen naar Darwin waar ik een aantal dagen kan gaan genieten van de heerlijke zomerse temperaturen rond de 35 graden. Darwin is dè plek voor wildlife, dus dat wil ik zeker mee pikken (denk aan krokodillen, slangen en de gigantische kangaroo’s)! Half juli zal ik met een tiendaagse tour van Darwin richting Alice Springs reizen. Tijdens deze reis zal ik de beroemde rooie rots (Uluru) fotograveren, nationale wildlife parken zien en abo’s met hun kunst ontmoeten. Tegen die tijd als ik dit in toekomstige tijd kan vertellen, zitten we alweer tegen eind juli aan, wanneer ik richting Sydney vlieg om daar mijn laatste dagen (hopelijk surfend in het water, drinkend in kroegen en lachend met andere backpackers) door te brengen, voordat ik weer voet in ons kikkerlandje zet.
See ya.
-
06 Juni 2014 - 10:59
Jerf:
Hi Ellie,
Prachtig verhaal over Christine en David! En een mooie combinatie: Christine verzorgen en werken op de boerderij; ik zie je al helemaal voor me terwijl je de afrastering repareert en een schaap slacht!
Ik kan me ook wel voorstellen hoe de verhalen van Christine en jouw levensverhaal elkaar op een aantal punten raken. Mooi hoe je het omschrijft!
Lieve Ellie, het is weer een schitterend verhaal waarin je erin slaagt om prachtig weer te geven hoe je jouw reis, belevenissen, werk en avonturen beleeft: super mooi, compliment!
Ik kijk weer uit naar je volgende reisverslag.
Heb een goeie tijd, stay healthy and safe, en tot ziens.
Liefs, Jerf -
06 Juni 2014 - 12:42
Boukje:
Wauw Ellie, klinkt fantastisch!! geen verkeerde keuze geweest om deze job aan te nemen! Goed ook om te horen dat je de rest van de trip hebt uitgestippeld, gaat fantastisch worden!! Geniet ervan meis!! xxx -
06 Juni 2014 - 16:25
Jetske & Sander :
Liefs!!!!! -
08 Juni 2014 - 17:37
Ditta:
Weer een mooi verslag maatje!
Enjoy xxx -
11 Juni 2014 - 18:33
Rian:
Wat een mooi en ontroerend verslag!
See ya
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley