Stukje kwaliteit van de bovenste plank

Met een paar drankjes waren we weer met de twee Duitse jongens van Kaikoura in Nelson herenigd. De avond bestond vooral uit de strijd dat Nederland toch wel echt veel toffer was als Duitsland, wat resulteerde in een pool avondje waarbij de Duitsers ons finaal versloegen (Schade Holland alles ist vorbei!). Maar dat nam voor ons de lol niet weg.

Met een verfrissende duik in de beach van Nelson zijn we onze dag begonnen en zijn daarna samen richting Kaiteriteri gereden, waar we ons middag verder hebben uitgebrakt aan de secret beach in Kaiteriteri. 's Avonds hadden we dan eindelijk na ander halve uur (waarbij we nog een bezoekje hadden gebracht aan de Apple Split rock) een gratis campingground gevonden, notabene ook nog aan de Hawkes Viewpoint en dat was zeker de moeite waard.

Daarna zijn onze wegen weer gescheden en zijn Ditta en ik doorgereden naar Takaka waar we terug in de jaren 60 zijn belandt (hippy style was back, inclusief de wiet lucht). We vervolgde onze weg door een stop te maken bij de Waikoropup Springs en the Grove Science Reserve. Als kers op de taart hebben we zelf gebrouwd biertje (the Captin Cook) gedronken in de Mussel Inn.

We zijn de volgende dag begonnen met een strand wandeling te maken on the Wharaniki Beach. We moesten dit op tijd doen in verband met de vloed tijden, anders was het strand namelijk niet toegankelijk in verband met de gigantische rotsblokken die over het strand lagen (zie facebook pics!).

Omdat we onze biceps nog even wilde bij trainen hebben we met een kayaktrip het Abel Tasman National Park bezocht. We hebben enkele (baby) seals gespot op het Adele Island. Daarna hebben we onze peddels en kayak gedropt en zijn we naar het Encourage Beach gewandeld, waar we moesten zwaaien zodat de kapitein van onze varende hostel ons kwam halen. Op de boot zaten we met een gezelschap van 23 andere reizigers en hebben we wat geouwerhoert en gesocialised.

Een hikingtrack van 15 kilometer door het Abel Tasman National Park was het dagprogramma van de volgende dag, om weer bij onze campee terug te komen. Dit was zeker de moeite waard. Ik vergezelde Ditta met mijn repertoire aan Kinderen voor Kinderen liederen, wat ons alleen maar sneller deed laten lopen. We zijn dezelfde dat nog doorgereden naar Westport en zijn ondertussen nog bij de Buller Gorge gestopt. Dit is de langste loopbrug van Nieuw Zeeland. En ik kon het ook niet laten, om daar mijn teen open te japen waardoor ik vergezeld werd door een ontsteking. Met kers op de taart was ons gas tijdens het koken (dus we waren nog niet klaar) opgegaan, toen we notabene op een free camping spot stonden. We hebben bij de (natuurlijk) Duitse buren ons eten mogen afkoken.

Onze uitdaging de volgende ochtend bestond uit ons uitgraven uit het zand, waar onze camper in was komen vast te zitten. Maar ook deze 'beer' op de weg werd door onze andere Duitse buren weg geduwd. Richting Hokatika zijn we nog gestopt bij Ponakaki en hebben hier de Pancake Rocks bezichtigd, gefotografeerd en natuurlijk een heerlijke pannekoek gegeten. Gelukkig kon de kassa-jongen niet tellen en hebben we onze pannekoek gratis gekregen (in het kader van de bezuinigingen een financiele meevaller!). In Hokatika heeft Ditta de beroemde Jade ketting gekocht en zijn we uiteindelijk door gereden naar Franz Josef.

Franz Josef Glacier is een van de drie ijsgletsjers in de wereld die uitmonden in een regenwoud. Dus dat moest natuurlijk bezichtigd worden. Door middel van een helicoptervlucht zijn we boven op de gletsjer gedropt. Onze Franse gids heeft middels haar kapbijl ons een twee uur durende tour over de gletsjer gegeven. Het was ontzettend cool! Om ons allen een beetje op te laten warmen, kregen we na de tour een gratis toegangspas tot de hotpools, en dat was het enigste wat een mens nodig heeft na een bevrienzende twee uur durende tour op een gletsjer. 's Avonds hebben we samen met onze Duitse kamaraden onze avonturen uitgewisseld afwisseld met een paar drankjes.

De Fox Glacier is ook een van die andere drie ijsgletsjers. We hebben een Valley Walk naar deze gletsjer gedaan en hebben zoals het als echte touriste beaamd een fotosessie gehouden. We hebben onze weg vervolgd om naar het Lake Matheson te gaan. De weerspiegeling van het water is hier werelds! We hebben onze lunch genuttigd op het Peak View Point (waar je een mooi panorama zicht had over de gletsjers en de mooie vallyes).

Haast beach staat bekend om z'n vele zandvliegen (beesten die nog erger zijn dan muggen). Na een nachtje Haast was ik dan ook een planeten stelsel aan zandvlieg-beten rijker. De na middag hebben we in Jackson Bay doorgebracht. Als 'echte' visliefhebbers hebben Ditta en ik met de beroemde fish 'n chips afsloten (die we uiteindelijk allebij niet op konden omdat de smaak van vis te overheersend was).

In de region Haast was een waterfall circuit, wat we natuurlijk hebben gedaan. Aan het lake in Wanaka hebben we ons energie level op pijl gebracht door een koffie, voordat we naar het Walhalla aka Queenstown zijn gereden. Hier hebben we onze Duitse kamaraden weer herontmoet voor een drankje, dansje en een swing! Samen met de twee jongens heb ik een schommel over een ravijn gemaakt. Door een steen-papier-schaar-spel was de volgorde van springen bepaald: ik verloor en ik zag eerst iedereen zijn broek vol poepen. En toen mocht ik! Wat was dat ontzettend gaaf! Ik scheet 38 kleuren stront maar dat was het helemaal waard!! De hele dag was de smile niet van mijn gezicht te branden. We hebben deze top dag met z'n alle afgesloten middels de Fregburger (de beroemste burger in Queenstown maar ook de lekkerste!).

Omdat Ditta al haar Milford Sound tour had gedaan, had ik een dagtrip naar dit stukje paradijs geboekt. Dat het zeker de moeite waard moest zijn, bleek uit het feit dat ik vrijwillig 9 uur in een bus op dezelfde stoel heb gezeten! Milford Sounds is het bekendste fjord van Nieuw Zeeland. De weg naar Milford Sound bracht ons door het Fiordland National Park waarbij we onderweg een bezoekje aan de Mirror Lakes, Chasm Walk en de Hunnor Tunnel hebben gebracht. Een stukje natuur van de bovenste plank!

De boottocht op de Milford Proud voerde ons langs onder andere de Sterlings en de Bowen Falls. Het regenachtige weer werkte ditmaals eens in mijn voordeel. Namelijk honderden watervalletjes maakte zich een weg tussen de rotsachtige wanden. Erg indrukwekkend. De keerzijde van de regen veroorzaakte een enorme mistbank waardoor ons zicht over het fjord helaas werd benadeeld. Na bijna twee uur kotsmisselijk op de trots te hebben gevaren, mocht ik eindelijk weer voet aan wal zetten en vervolgde we onze 4,5 uur durende busrit weer richting Queenstown.

De voglende dag zijn we richting Glenorchy met als toegangspoort Paradise in het district van Queenstown gereden. In Paradise hebben vele holleywood sterren hun onderkomen en terecht naar mijn mening. In dit stukje paradijs zijn onder andere scenes van The Lord of The Rings, X-man en the Chronicles of Narnia opgenomen. Aan de ene kant waren er impressieve Bergen met sneeuw op de toppen terwijl er aan de andere kant een kabbelend beekje ons voorbij liep met grazende koeien en paarden. Paradise had helaas ook een keer zijde voor ons: ons eerste (en hopelijk ook laatste) kras (wat overigens niet onze schuld was, maar de schuld van een niet-goed-navigerende-weg-werkzaamheden-mannetje). Na een telefoontje te hebben gepleegd naar de eigenaar vervolgde we onze weg naar Invercalgill. Hier hebben we bij een Nederlandse eigenaar van een camping ons avontuur naar Stewart Island geboekt.

Zo gezegd, zo gedaan stoned we de volgende dag (na een ferry trip) op Steward Island. Hier hebben we een paar heerlijke wandelingen langs de kust gemaakt. 's Avonds was ik compleet gesloopt en laste ik een chill avond in. Terwijl Ditta diehard in de stromende regen (echte, dierlijke) kiwi's ging spotten, met positief resultaat!
Het weer op Stewart Island is nog wisselvalliger dan het weer in Nederland. Zo liep je de eerste twee minuten in je hempje en de voglende drie minuten in je trui en muts rond. Maar dat weerhield ons niet om de mooie wandelingen te skippen, zoals de wandelingen langs Golden Bay, Deep Bay en Ackers Point met bijbehorend lichthuis. Na enkele albatrossen te hebben kunnen spotten hebben we de ferry teruggepakt naar het zuider eiland en hebben we overnacht in Paptowia.

Voor de verdere geïnteresseerde: ik probeer hier in Nieuw Zeeland een berg niet meer in zijn vijfde versnelling te beklimmen maar schakel netjes terug. En verder ben ik een pro geworden in helling trekken en zal na mijn Nieuw Zeeland avontuur de ondergrondse parkeer garages in Nederland met de parkeer heuveltjes niet meer dwangmatig ontwijken maar heerlijk beklimmen!